شعرها و تک بیت های ناب برای مشاعره از حرف(د تا ظ)

شروع بیت با حرف د
دانی که چرا سر نهان با تونگویم؟ *** طوطی صفتی طاقت اسرار نداری
________________________________________
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد **** جز غم که هزار آفرین بر غم باد
مولانا
________________________________________
دلی کز معرفت نور و صفا دید *** به هر چیزی که دید اول خدا دید
________________________________________
دلم تنهاست ماتم دارم امشب *** دلی سرشار از غم دارم امشب
سلمان هراتی
________________________________________
دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد *** چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
حافظ
________________________________________
در دایره قسمت ما نقطه ی تسلیمیم*** لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
حافظ
________________________________________
دارد به جانم لرز می افتد رفیق؛ انگار پاییزم
دارم شبیه برگ های زرد و خشک از شاخه می ریزم
سید محمد علی آل مجتبی
________________________________________
در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند 
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
هوشنگ ابتهاج
________________________________________
دستم به ماه می رسد امشب، اگر که عشق *** دست مرا دوباره بگیرد، مگر که عشق
عبدالمجید اجرایی
________________________________________
درست اول این نوبهار عاشق شد *** دلم میان همین گیر و دار عاشق شد
عبدالله اسفندیاری
________________________________________
در شبی پر ستاره و آرام دختری در عذاب می میرد
دختری در عذاب تنهایی غرق در التهاب می میرد
مرضیه اکبرپور
________________________________________
دارد تمام عشق من از دست می رود *** انگیزه های زیستن از دست می رود
میثم امانی
________________________________________
دنیا به روی سینه ی من دست رد گذاشت *** بر هر چه آرزو به دلم بود سد گذاشت
میثم امانی
________________________________________
دادیم ز کف نقد جوانی و دریغا *** چیزی به جز از حیرت و حسرت نستاندیم
رعدی آذرخشی
________________________________________
دام تزویر که گستردیم بهر صید خلق *** کرد مارا پایبند و خود شدیم آخر شکار
پروین اعتصامی
________________________________________
دانه ای را که دل موری از آن شاد شود *** خوشی اش روز جزا تاج سلیمان باشد
صائب تبریزی
________________________________________
دانه بهتر در زمین نرم بالا می کشد *** سرفرازی بیشتر چون خاکساری بیشتر
صائب تبریزی
________________________________________
دانی ز چه غنچه خون کند چهره ز شرم؟ *** زان روی که کار او گل انداختن است 
مشفق کاشانی
________________________________________
دایم دل خود ز معصیت شاد کنی *** چون غم رسدت خدای را یاد کنی
حسن دهلوی
________________________________________
در آغاز محبت گر پشیمانی بگو با من *** که دل ز مهرت بر کنم تا فرصتی دارم
رفیعی کاشانی
________________________________________
در آن ساعت که خواهن این و آن مُرد *** نخواهند از جهان بیش از کفن برد
سعدی
________________________________________
در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم *** بدان امید دهم جان که خاک کوی تو باشم
سعدی
________________________________________
در این بازار گر سودیست با درویش خرسندست *** خدایا منعمم گردان به درویشی و خرسندی
حافظ
________________________________________
در این بهار تازه که گل ها شکفته اند *** لبخند عشق زن که شکوفا ببینمت
مفتون امینی
________________________________________
در این دنیا کسی بی غم نباشد *** اگر باشد بنی آدم نباشد
خاقانی
________________________________________
در این فکرم که خواهی ماند با من مهربان یا نه؟
به من کم می کنی لطفی که داری این زمان یا نه؟
وحشی بافقی
________________________________________
در جوانی حاصل عمرم به نادانی گذشت*** چانچه باقی بود آن هم در پشیمانی گذشت
غزنوی
________________________________________
در جهان بال و پر خویش گشودن آموز *** که پریدن نتوان با پر و بال دگران
اقبال لاهوری
________________________________________
درختی کز جوانی کوژ برخاست *** چو خشک و پیر گردد کی شود راست؟
نظامی
________________________________________
درد بی عشقی ز جانم برده طاقت ور نه من *** داشتم آرام تا آرام جانی داشتم
رهی معیری
________________________________________
درد عاشقی را دوایی بهتر از معشوق نیست *** شربت بیماری فرهاد را شیرین کنید
عصری تبریزی
________________________________________
در دلم بود که بی دوست نباشم هرگز *** چه توان کرد که سعی من و دل باطل بود
حافظ
________________________________________
در دل هوسی هست دریغا نفسی نیست *** ما را نفسی نیست که در دل هوسی نیست
حسین شاه زیدی

شروع بیت با حرف ر
روزها فکر من اینست و همه شب سخنم *** که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
مولانا
________________________________________

راز دلت را مکن فاش به نامحرمان *** در بر مامحرمان راز گشودن خطاست
احمد کمالی
________________________________________
رازی که بر غیر نگفتیم و نگوییم *** با دوست بگوییم که او محرم راز است
حافظ
________________________________________
راستی آور که شوی رستگار *** راستی از تو ظفر از کردگار
نظامی
________________________________________
راه مردان به خود فروشی نیست *** در جهان بهتر از خموشی نیست
اوحدی
________________________________________
رخت بر بست ز دل شادی و هنگام و وداع *** با غمت گفت که یا جای تو یا جای من است
فرخی یزدی
________________________________________
رسم دو رنگی آیین ما نیست*** یکرنگ باشد شب و روز من 
رهی معیری
________________________________________
رفت از بر من آنکه مرا مونس جان بود *** دیگر به چه امید در این شهر توان بود
سعدی
________________________________________
رفیق اهل غفلت هر که شد از کار می ماند*** چو یک پا خفت، پای دگر از رفتار می ماند
غنی
________________________________________
رفیقی بایدم همدم، به شادی یار و در غم هم *** وزین خویشان نامحرم مرا بیگانگی باید
اقبال لاهوری
________________________________________
روز سیه مرگ شود شمع مزارت *** هر خار که از پای فقیری بدر آری
صائب تبریزی
________________________________________
روزگار است این که گه عزت دهد گه خوار دارد *** چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد
قائم مقام فراهانی
________________________________________
روزگاریست که در دشت جنون خانه ی ماست*** عهد مجنون شد و دور دل دیوانه ی ماست
فرخی یزدی
________________________________________
روزگاری شد ز چشم اعتبار افتاده ام*** چون نگاه آشنا از چشم یار افتاده ام
صائب تبریزی
________________________________________
روزها در حسرت فردا به سر شد ای دریغ *** دیگر از عمرم همین امروز و فردا مانده است
ابوالحسن ورزی
________________________________________
روم به جای دگر دل دهم به یار دگر *** هوای یار دگر دارم و دیار دگر
وحشی بافقی
________________________________________
روی دیدار توام نیست، وضو از چه کنم؟*** دیگر از جامه ی صد وصله رفو از چه کنم؟
معین کرمانشاهی

شروع بیت با حرف ز
ز روزگار جوانی خبر چه می پرسی*** چون برق آمد و چون ابر نوبهار گذشت
صائب تبریزی
________________________________________
ز غفلت با تبه کاری به سر بردم جوانی را *** کنون از زندگی سیرم نخواهم زندگانی را
صائب تبریزی
________________________________________
ز فراق چون نلالم، من دل شکسته چون نی؟ *** که بسوخت بندبندم ز حرارت جدایی
عراقی
________________________________________
ز کار هر که یک مشکل گشایی *** به خود صد مشکل آسان کرده باشی
صائب تبریزی
________________________________________
ز لب دوختن غنچه را زندگی ست *** چو بشکفت زان پس پراکندگی است
امیر خسرو
________________________________________
زلف او دام است و خالش دانه ی آن دام و من *** بر امید دانه ای افتاده ام در دام دوست
حافظ
________________________________________
زندگانی گر کسی بی عشق خواهد من نخواهم *** راستی بی عشق زندان است بر من زندگانی
شهریار
________________________________________
زندگی جز نفسی نیست غنیمت شمرش *** نیست امید که همواره نفس برگردد
پروین اعتصامی
________________________________________
زندگی کردن من مردن تدریجی بود *** آنچه جان کند تنم، عمر حسابش کردم
فرخی یزدی
________________________________________
زندگی هنگامه ی فریادهاست *** سرگذشت درگذشت یادهاست
مشفق کاشانی
________________________________________
زندگی گرمی دل های به هم پیوسته ست
تا در آن دوست نباشد همه درها بسته ست
فریدون مشیری
________________________________________
زان لحظه که دیده بر رخت وا کردم *** دل دادم و شعر عشق انشا کردم
حمید مصدق
________________________________________
ز احسان می شود صاحب کرم را دولت افزون تر *** بلی هر چاه را آب از کشیدن بیش می گردد
کشمیری
________________________________________
ز افتادگی به مسند عزت رسیده است *** یوسف کند چگونه فراموش چاه را
صائب تبریزی
________________________________________
ز آدمی به جهان نام نیک ماند و بس*** به مهر کوش که گیتی به کس وفا نکند
ادیب نیشابوری
________________________________________
ز آمده شادمان بباید بود *** وز گذشته نکرد باید یاد
رودکی

شروع بیت با حرف س
ساقی و مطرب و می جمله مهیاست ولی
عیش بی یار مهیا نشود یار کجاست؟
حافظ
________________________________________
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی*** چه خیال ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
سعدی
________________________________________
ساقیا آمدن عید مبارک بادت *** وان مواعید که کردی مرود از یادت 
حافظ
________________________________________
سالکی گفتا چه داری آرزو؟ گفتم، سکوت*** معنی صد نکته را در یک سخن پیچیده ام
معین کرمانشاهی
________________________________________
سال ها رفت و زیادم نرود دوست هنوز *** تا چه کردم که مرا دشمن جان اوست هنوز
مشفق کاشانی
________________________________________
سخت می ترسم به حیرت انتظارم بگذرد *** رفته باشم از خود آن ساعت که یارم بگذرد
الهی تبریزی
________________________________________
سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم *** ولی دل به پاییز نسپرده ایم
قیصر امین پور
________________________________________
سرایی را که صاحب نیست ویرانی است معمارش 
دل بی عشق می گردد خراب آهسته آهسته
صائب
________________________________________
سر بسته ماند بغض گره خورده در دلم *** آن عقده های گره گشا در گلو شکست
قیصر امین پور
________________________________________
سرزنشم مکن اگر از همه پا کشیده ام *** طبع لطیف آدمی با همه سر نمی کند
مهدی سهیلی
________________________________________
سر گشته چو پرگار همه عمر دویدیم *** آخر به همان نقطه که بودیم رسیدیم
امام فخر رازی
________________________________________
سیل بر خانه ی من زور چرا می آرد؟ *** من که بی وقت در خانه ی بازی نزدم
صائب تبریزی

شروع بیت با حرف ش
شب شد که شکوه ها زه دل تنگ بر کنیم *** نالیم آنقدر که دلی را خبر کنیم
طبیب اصفهانی
________________________________________
شب فراق نداند که تا سحر چند است *** مگر کسی که به زندان عشق در بند است
سعدی
________________________________________
شب که در بستم و مست از می نابش کردم *** ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم
فرخی یزدی
________________________________________
شبی مجنون به لیلی گفت کای محبوب بی همتا *** تو را عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد
حافظ
________________________________________
شخصی همه شب بر سر بیمار گریست *** چون روز شد او بمرد وبیمار بزیست
سعدی
________________________________________
شد چو مهمان من آن شمع شب افروز امشب *** کاش تا صبح قیامت نشود روز امشب
بابا نصیبی
________________________________________
شدم از یاد تو چون قصه فراموش ترین*** ای دل از وسوسه ی زلف تو مغشوش ترین
بهروز یاسمی
________________________________________
شرح این آتش جانسوز نگفتن تا کی؟ *** سوختم، سوختم این راز نهفتن تا کی؟
وحشی بافقی
________________________________________
شعر نوری ز عرش زاینده است *** زان چو عرش استوار و پاینده است
اوحدی
________________________________________
شعر و شرع و عرش از هم خواستند *** این دو عالم زین سه حرف آراستند
عطار
________________________________________
شکر خوشست و لیکن حلاوتش تو ندانی *** من این معامله دانم که طعم صبر چشیدم
سعدی
________________________________________
شکر نعمت نعمتت افزون کند*** کفر نعمت از کفت بیرون کند
مولانا
________________________________________
شکست آخر سکوت خانه ی من *** کسی در می زند، عشق است شاید
محمدرضا مهدی زاده
________________________________________
شمع را شاهد احوال من و خویش مگردان *** خلوتی خواسته ام با تو که تنها بنشینم
سیمین بهبهانی
________________________________________
شوق شهرت رفت و ذوق آرزوها هم که مُرد 
موی کم کم شد سپید، از خواب بیدارم کنید
معین کرمانشاهی
________________________________________
شب با صدای تو بیدار می شود *** خورشید در مدار تو پرگار می شود
شعبان کرم دخت
________________________________________
شاید که به عشق نیک اندیشه کنیم *** فرهاد شویم و عاشقی پیشه کنیم
سلمان هراتی
________________________________________
شادی مکن از زادن و شیون مکن از مرگ *** زین گونه بسی آمد و زین گونه بسی رفت
هوشنگ ابتهاج
________________________________________
شایان تماشای تو دل باختن است *** بی خویش به دیدار تو پرداختن است
مشفق کاشانی
________________________________________
شادی ندارد آنکه ندارد به دل غمی *** آن را که نیست عالم غم، نیست عالمی
همایی 

شروع بیت با حرف ص
صبح روزی پشت در می آید و من نیستم *** قصه ی دنیا به سر می آید و من نیستم
میثم امانی
________________________________________
صمنا با غم عشق تو چه تدبیر کنم *** تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم
حافظ
________________________________________
صبر بر جور رقیب چه کنم گر نکنم؟*** همه دانند که در صحبت گل خاری هست
سعدی
________________________________________
صبر بر درد، نه از همت مردانه ی ماست *** درد از او، صبر از او، همت مردانه از اوست 
مصاحبی نائینی
________________________________________
صبر تلخ آمد و لیکن عاقبت *** میوه ی شیرین دهد پر منفعت
مولوی
________________________________________
صبر و ظفر دوستان قدیمند *** بر اثر صبر نوبت ظفر آید
حافظ
________________________________________
صد حیف که ما پیران جهان دیده نبودیم *** روزی که رسیدیم به ایام جوانی
واعظ قزوینی
________________________________________
صد خانه اگر به طاعت آباد کنی *** زان به نبود که خاطری شاد کنی
سمنانی
________________________________________
صد هزاران کعبه را دیدم به خلوتگاه دل *** عشق را نازم که بر رویم در دل باز کرد
منیر لاهوری
________________________________________
صراف سخن باش و سخن بیش مگو *** چیزی که نپرسند تو از پیش مگو
سعدی
________________________________________
صفایی ندارد ارسطو شدن *** خوشا پر گشودن، پرستو شدن
سید حسن حسینی
________________________________________
صورت نبست در دل ما کینه ی کسی *** آیینه هر چه دید فراموش می کند
سلیم تهرانی

شروع بیت با حرف ط
طبق قانون مصوب شده در چشمانت *** باید یک عمر بمانند به در چشمانت
حامد ابراهیمی
________________________________________
طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی *** صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
سعدی
________________________________________
طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد *** در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد
نشاط اصفهانی
________________________________________
طاقت ز کفم رفت و ندانم چه کنم *** یادش همه شب در دل غمگین دارم
امام خمینی
________________________________________
طبعی به هم رسان که بسازی عالمی *** یا همتی که از سر عالم توان گذشت
کلیم کاشانی
________________________________________
طبیب شهر که هر درد را دوایی گفت *** به درد عشق نداند کسی چه درمان گفت
وصال شیرازی
________________________________________
طلب کردم ز دانایی یکی پند *** مرا بفرمود با نادان مپیوند
سعدی
________________________________________
طیران مرغ دیدی، تو ز پای بند شهوت *** به در آی تا بینی، طیران آدمیت
سعدی

شروع بیت با حرف ظ
ظلم ماری است هر که پروردش *** اژدهایی شد و فرو بردش
مکتبی
________________________________________
ظل ممدود خم ظلف تو ام بر سر باد***کاندران سایه قرار دل شیدا باشد 
“حافظ”
________________________________________
ظالم نفس خود است هرکه در این روزگار***انده پیمان خورد می نخورد آشکار
“عبید زاکانی”

________________________________________
ظریفی کرد و بیرون از ظریی***شاید کرد با مستان حریفی
“نظامی”
________________________________________

ظالم آن قومی که چشمان دوختند***زان سخنها عالمی را سوختند
“مولانا”

________________________________________
ظالم بمرد و قاعدهٔ زشت از او بماند***عادل برفت و نام نکو یادگار کرد
“سعدی”
________________________________________
ظالمی را خفته دیدم نیم روز***گفتم این فتنه است خوابش برده به
وآنکه خوابش بهتر از بیداری است***آن چنان بد زندگانی مرده به
“سعدی”